‘Afrikaans klimaatbeleid slaagt alleen als de grootste uitstoters meehelpen’

Dit is een expertquote van Derk Segaar, Hoofd Internationale Hulp, Het Nederlandse Rode Kruis.

U kunt dit bericht, of delen hiervan gebruiken op uw kanalen, met vermelding van de naam van de expert en organisatie. Aanleiding: Afrika keihard getroffen door extreem weer, maar eigen klimaattop moet vooral optimisme uitstralen | Buitenland | AD.nl

Afrikaanse landen tonen zich op de klimaattop bereid om klimaatverandering aan te pakken. Dat is hoopvol, maar slaagt alleen als de grootste uitstoters zich daar ook om bekommeren. 

De 54 Afrikaanse landen zijn namelijk slechts verantwoordelijk voor drie procent uitstoot, maar de 1,2 miljard inwoners zijn wel slachtoffer van de gevolgen van klimaatverandering. Daarentegen is de stem van de grootste uitstoters dominant. Zij bepalen het internationale klimaatbeleid.

Dat is hartstikke oneerlijk. De gevolgen voor het Afrikaanse continent zijn gigantisch. Zo ervaart de Hoorn van Afrika de ergste droogte in veertig jaar tijd. De landbouwproductie op het continent is door klimaatverandering met 34 procent afgenomen sinds 1961. Dat is de grootste afname ter wereld. En dat terwijl honderden miljoenen mensen in Afrika elke dag met honger naar bed gaan. 

Door El Niño worden er droogte en overstromingen verwacht in grote delen van Afrika. En mensen in de armste landen hebben zeven keer meer kans om te overlijden na een natuurramp dan mensen in rijke landen.

Er is meer aandacht nodig voor landen die de wrange vruchten plukken van de uitstoot die vooral komt vanuit rijkere landen. Geef Afrikaanse landen de middelen om zich aan te passen aan een grilliger klimaat en om de klappen op te vangen die zij nu te verduren krijgen. 

We moeten nu ingrijpen op de plekken waar de mensen de hoogste prijs betalen. Niet achteraf, als het kwaad al geschied is. Maar vooraf. 

Als je slachtoffers van klimaatverandering écht wil helpen, moeten investeringen in het voorkomen van natuurrampen en klimaatadaptatie prioriteit zijn. Nu behoort geen van de dertig meest kwetsbare landen ter wereld, zoals Kenia, Nigeria en Ethiopië, tot de grootste ontvangers van gelden om zich aan te passen aan het klimaat.

Als we droogtebestendige zaden uitdelen aan boeren, hoeven oogsten niet te mislukken. Als we microdammen bouwen om water op te vangen, kunnen we gewassen beter laten groeien in periodes van droogte. Als we investeren in betere waarschuwingssystemen voor natuurrampen, redden we mensenlevens. 

Investeren in het voorkomen van natuurrampen is niet alleen medemenselijk. Vanuit economisch perspectief is het ook nog eens verstandig. Iedere euro die we nu al investeren, scheelt 15 euro aan noodhulp achteraf.

De slachtoffers van klimaatverandering verdienen een veel luidere stem in het klimaatdebat. Het is tijd dat de rest van de wereld de oren en ogen opent en de portemonnee trekt: investeer in het jongste continent van de wereld.



You may also like...