‘Gemeenten moeten bij komst azc beter communiceren met bewoners’

Dit is een expertquote van Annemarie van Hinsberg, Programmaleider sociale stabiliteit, Movisie.

U kunt dit bericht, of delen hiervan gebruiken op uw kanalen, met vermelding van de naam van de expert en organisatie. Aanleiding: Geen azc in Nederhorst den Berg na onrust | ANP

‘Geen azc in Nederhorst den Berg na onrust’, kopte ANP eerder. Niet alleen in Nederhorst den Berg, maar ook elders in het land zien we regelmatig weerstand van inwoners tegen de komst van een asielzoekerscentrum of vluchtelingenopvang in hun gemeente. Weerstand en onvrede kunnen uitmonden in spanningen tussen bewoners of protestacties gericht op de nieuwe bewoners of op de gemeente die voor hun komst verantwoordelijk is.

Hoe kunnen gemeenten daarmee omgaan? Onderzoek toont aan dat sociaal contact tussen (groepen) mensen helpt om onderlinge verschillen te overbruggen, polarisatie te verminderen en daarmee respectvol samenleven te bevorderen.

Als er al vluchtelingen in de gemeente zijn gehuisvest, kunnen de activiteiten die er voor hen zijn ook de nieuwkomers helpen zich welkom te voelen. Denk aan activiteiten die zijn gericht op ontmoeting, elkaar leren kennen en vergroten van onderling begrip. Hierdoor kunnen vooroordelen, angst of gevoelens van onveiligheid verminderd worden bij de bewoners en vice versa.

Maar wat kunnen gemeenten doen als het asielzoekerscentrum er nog niet is, en inwoners ook niet willen dat het komt?

Zorgen dat zij zich bewust zijn van wat leeft onder inwoners en van de verschillende sentimenten. Waarop is de weerstand gebaseerd? Meestal gaat het om meer dan vooroordelen of angst voor onveiligheid in de buurt door de komst van de nieuwkomers. Zo voelen zittende bewoners zich vaak niet gehoord en willen zij een stem hebben in wat er in hun wijk gebeurt. Mensen niet over één kam scheren. Er zijn verschillende belangen, (leef)wensen en perspectieven. Dus wat voor de één een probleem is, hoeft dat voor de ander niet te zijn. Dat vraagt om een inclusieve oplossing die rekening houdt met die verschillen en waarbij de mensen die het aangaat het gevoel hebben dat zij er ook beter van worden. Goed nadenken over hoe zij de nieuwe bewoners in de wijk introduceren. Hoe communiceert de gemeente naar de bewoners? Welke uitleg geven ze? Hoe framen ze het? Vaak wordt de opvang van vluchtelingen in de wijk gebracht als iets dat nu eenmaal moet, een verplichting die door het Rijk is opgelegd. Inwoners zien het daardoor als een probleem dat bij hen gedropt wordt. Dit beeld wordt mede versterkt door berichtgeving in de landelijke media.

Samengevat moeten gemeenten een open gesprek aangaan met de bewoners, met empathie luisteren naar hun zorgen, en dingen eerlijk uitleggen. Ook moeten ze samen kijken wat er gedaan kan worden om zorgen weg te nemen en welke investeringen eventueel gedaan kunnen worden om het voor iedereen prettig te maken in de wijk.