Het Ervaringsdiploma in de context van onderwijsglobalisering.
Steeds meer private en publieke hogescholen en universiteiten wereldwijd maken vandaag de dag voor duizenden professionals de weg vrij om een beroepsgerichte associate, bachelor of master titel te behalen, rekening houdende met de ervaring die reeds verworven werd.
Werkzoekenden of werknemers bekomen een titel van beroepsbekwaamheid indien zij kunnen aantonen dat ze een volledig curriculum aan bekwaamheden hebben verworven die noodzakelijk zijn voor het uitoefenen van een welbepaalde functie. Zulke competenties kunnen verworven zijn door het volgen van scholing of opleiding, maar ook bijvoorbeeld door ervaring die wordt opgedaan op de werkplaats, in het dagelijkse of in het verenigingsleven.
Want waarom zou een herintreedster, die 18 jaar lang voor haar kinderen zorgde, niet op basis van haar competenties een bachelor-diploma tot kinderverzorgster kunnen verwerven? Of waarom zou een autodidactische software-ontwikkelaar zijn competenties niet kunnen laten diplomeren voor het vinden van een IT-job? Waarom zou een schrijver van reisverhalen niet in de openbare bibliotheek kunnen aangesteld worden als assistent-bibliothecaris?
Het Ervaringsdiploma laat toe dat werknemers sociale promotie kunnen realiseren en dat er een herwaardering kan worden geboden aan duizenden die zonder diploma de schoolbanken hebben verlaten. De erkenning van aangetoonde deskundigheid die buiten het schoolse systeem verworven werd, kan voor sommigen resulteren in een beter betaalde job. En voor anderen zal het een waardering van hun kennis en kunde vormen, voor nog anderen zal het zoeken naar een baan vereenvoudigen omdat er aan de werkgever voortaan beter kan worden getoond over welke werkelijke competenties men beschikt.
Elke geïnteresseerde werknemer of werkzoekende die zijn competenties wil laten valideren in een diploma dient hiertoe 3 stappen te zetten. Deze zijn gratis en vrijblijvend bij het merendeel van alle internationale hogescholen die het Ervaringdsiploma aanbieden.
Allereerst dient een portfolio te worden ingezonden, waarin alle competenties waarover iemand beschikt worden opgelijst. Vervolgens zullen deze competenties door de betreffende hogeschool beoordeeld worden. Het resultaat kan zijn dat iemand automatisch een titel verwerft zonder de verplichting om verdere scholing te ondergaan. Aan wie niet automatisch de titel verwerft, zal worden aangegeven welke bijkomende competenties hij of zij moet verwerven om de titel te behalen.
Deze methodiek voor het behalen van een bachelor of master titel wordt in Nederland en België erkend door het Ministerie van Onderwijs sinds 2003.
In landen waar geen nationaal Ministerie van Onderwijs bestaat of waar het Ministerie geen regulerende bevoegdheden heeft in het hoger beroepsonderwijs, zoals de Verenigde Staten, Australië en enkele Latijns-Amerikaanse landen, wordt de bevoegdheid en de kwaliteit van de diplomerende hogescholen gecontroleerd door private consortia van academische experten, ingericht als elkaar beconcurrerende winstgevende vennootschappen.
Daar wringt dan ook vaak het erkennings-schoentje. Wie het boek ''Onder Professoren'' las van W.F. Hermans zal er niet over niet verwonderd zijn dat erkenningsorganen en zelfs Ministeries van Onderwijs met elkaar over de vloer rollen betreffende het wel-of-niet erkennen van Ervaringsdiploma's, uitgereikt buiten hun eigen academische jurisdictie.
Politici en professoren die hun eigen opleiding genoten in de jaren '60-'70 vinden het verkorte Ervaringsdiploma vaak een ''schandelijke'' ontwikkeling, en denigreren zelfs algemeen erkende ervarings-kwalificaties als ''waardeloze diplomaverkoop'', ook al verlopen de evaluatieprocedures zelf volledig gratis, en wordt van de kandidaat doorgaans een miniem inschrijvingsbedrag gevraagd van 300 tot 400 euro.
Een flagrant voorbeeld hiervan is de Open Universiteit. Academische graden van dit instituut worden uitgereikt door het Vlaams Ministerie van Onderwijs, maar worden door ditzelfde Ministerie niét erkend. In de Verenigde Staten noemt de private vennootschap CHEA zich de ''officiële regulator'' van graden en diploma's, maar ze weigert intussen Ervaringsdiploma's te erkennen uitgereikt door hogescholen die door concurrerende ''officiële regulators'' (eveneens private consortia van professoren aan àndere scholen) formeel worden geaccrediteerd. Bovendien weigert ze de erkenning van kwalificaties uitgereikt door niet-Amerikaanse Universiteiten zoals Oxford en Liverpool University, die ze vlotjes ''diplomafabrieken'' noemen. It's all about the money onder deze professoren, voornamelijk over het binnenrijven van staatssubsidies.
Laat u niet misleiden door krantenartikels waarin de ene overheid de andere tegenspreekt in de kwestie van wel-of-niet erkenning van uw verdiende Ervaringsdiploma.
In zoverre uw werkgever en uzelf het een waardevolle oefening vinden om uw bekwaamheden te converteren naar een beroepstitel, erkend en herkenbaar binnen de eigen beroepsomgeving, dan heeft uw diploma haar intrinsieke waarde reeds bewezen. In dit tijdperk van onderwijsglobalisering duurt het wellicht nog vele jaren voordat een eenvormig compromis kan worden bereikt onder Ministeries en niet-gouvernementele erkenningsorganen; intussen verlagen zulke organen zich somtijds tot ordinaire scheldpartijen.
Indien u een binnen- of buitenlands Ervaringsdiploma wil behalen op basis van uw reeds bestaande competenties, dient u na te gaan of de hogeschool een wettelijke licensie heeft om onderwijskwalificaties aan te bieden, eventueel geapostilleerd door het Consulaat van het betreffende land.
Iedere vorm van ''meer''-erkenning van uw beroepstitel is enkel een pluspunt op de weegschaal van de erkenning van uw deskundigheid en uw competenties.
Over de auteur :
Kristiaan De Ley studeerde af als Doctor in de Epistemologie aan de Universiteit van Sofia. Epistemologie is de tak van filosofie welke de vraag stelt hoe wij tot zekere of ware kennis kunnen komen. Hiermee hangt de vraag samen naar de aard van menselijke kennis. Het interpreteren en evalueren van cognitieve leerprocessen zoals verworven beroepsbekwaamheden en levenservaring maakt hier een fundamenteel onderdeel van uit. Kristiaan De Ley is dan ook sedert 2000 werkzaam als free-lance assessor en bestuurscommissaris voor ettelijke internationale on-line hogescholen die zich specialiseren in de toegepaste criteria van het Ervaringsdiploma.
Werkzoekenden of werknemers bekomen een titel van beroepsbekwaamheid indien zij kunnen aantonen dat ze een volledig curriculum aan bekwaamheden hebben verworven die noodzakelijk zijn voor het uitoefenen van een welbepaalde functie. Zulke competenties kunnen verworven zijn door het volgen van scholing of opleiding, maar ook bijvoorbeeld door ervaring die wordt opgedaan op de werkplaats, in het dagelijkse of in het verenigingsleven.
Want waarom zou een herintreedster, die 18 jaar lang voor haar kinderen zorgde, niet op basis van haar competenties een bachelor-diploma tot kinderverzorgster kunnen verwerven? Of waarom zou een autodidactische software-ontwikkelaar zijn competenties niet kunnen laten diplomeren voor het vinden van een IT-job? Waarom zou een schrijver van reisverhalen niet in de openbare bibliotheek kunnen aangesteld worden als assistent-bibliothecaris?
Het Ervaringsdiploma laat toe dat werknemers sociale promotie kunnen realiseren en dat er een herwaardering kan worden geboden aan duizenden die zonder diploma de schoolbanken hebben verlaten. De erkenning van aangetoonde deskundigheid die buiten het schoolse systeem verworven werd, kan voor sommigen resulteren in een beter betaalde job. En voor anderen zal het een waardering van hun kennis en kunde vormen, voor nog anderen zal het zoeken naar een baan vereenvoudigen omdat er aan de werkgever voortaan beter kan worden getoond over welke werkelijke competenties men beschikt.
Elke geïnteresseerde werknemer of werkzoekende die zijn competenties wil laten valideren in een diploma dient hiertoe 3 stappen te zetten. Deze zijn gratis en vrijblijvend bij het merendeel van alle internationale hogescholen die het Ervaringdsiploma aanbieden.
Allereerst dient een portfolio te worden ingezonden, waarin alle competenties waarover iemand beschikt worden opgelijst. Vervolgens zullen deze competenties door de betreffende hogeschool beoordeeld worden. Het resultaat kan zijn dat iemand automatisch een titel verwerft zonder de verplichting om verdere scholing te ondergaan. Aan wie niet automatisch de titel verwerft, zal worden aangegeven welke bijkomende competenties hij of zij moet verwerven om de titel te behalen.
Deze methodiek voor het behalen van een bachelor of master titel wordt in Nederland en België erkend door het Ministerie van Onderwijs sinds 2003.
In landen waar geen nationaal Ministerie van Onderwijs bestaat of waar het Ministerie geen regulerende bevoegdheden heeft in het hoger beroepsonderwijs, zoals de Verenigde Staten, Australië en enkele Latijns-Amerikaanse landen, wordt de bevoegdheid en de kwaliteit van de diplomerende hogescholen gecontroleerd door private consortia van academische experten, ingericht als elkaar beconcurrerende winstgevende vennootschappen.
Daar wringt dan ook vaak het erkennings-schoentje. Wie het boek ''Onder Professoren'' las van W.F. Hermans zal er niet over niet verwonderd zijn dat erkenningsorganen en zelfs Ministeries van Onderwijs met elkaar over de vloer rollen betreffende het wel-of-niet erkennen van Ervaringsdiploma's, uitgereikt buiten hun eigen academische jurisdictie.
Politici en professoren die hun eigen opleiding genoten in de jaren '60-'70 vinden het verkorte Ervaringsdiploma vaak een ''schandelijke'' ontwikkeling, en denigreren zelfs algemeen erkende ervarings-kwalificaties als ''waardeloze diplomaverkoop'', ook al verlopen de evaluatieprocedures zelf volledig gratis, en wordt van de kandidaat doorgaans een miniem inschrijvingsbedrag gevraagd van 300 tot 400 euro.
Een flagrant voorbeeld hiervan is de Open Universiteit. Academische graden van dit instituut worden uitgereikt door het Vlaams Ministerie van Onderwijs, maar worden door ditzelfde Ministerie niét erkend. In de Verenigde Staten noemt de private vennootschap CHEA zich de ''officiële regulator'' van graden en diploma's, maar ze weigert intussen Ervaringsdiploma's te erkennen uitgereikt door hogescholen die door concurrerende ''officiële regulators'' (eveneens private consortia van professoren aan àndere scholen) formeel worden geaccrediteerd. Bovendien weigert ze de erkenning van kwalificaties uitgereikt door niet-Amerikaanse Universiteiten zoals Oxford en Liverpool University, die ze vlotjes ''diplomafabrieken'' noemen. It's all about the money onder deze professoren, voornamelijk over het binnenrijven van staatssubsidies.
Laat u niet misleiden door krantenartikels waarin de ene overheid de andere tegenspreekt in de kwestie van wel-of-niet erkenning van uw verdiende Ervaringsdiploma.
In zoverre uw werkgever en uzelf het een waardevolle oefening vinden om uw bekwaamheden te converteren naar een beroepstitel, erkend en herkenbaar binnen de eigen beroepsomgeving, dan heeft uw diploma haar intrinsieke waarde reeds bewezen. In dit tijdperk van onderwijsglobalisering duurt het wellicht nog vele jaren voordat een eenvormig compromis kan worden bereikt onder Ministeries en niet-gouvernementele erkenningsorganen; intussen verlagen zulke organen zich somtijds tot ordinaire scheldpartijen.
Indien u een binnen- of buitenlands Ervaringsdiploma wil behalen op basis van uw reeds bestaande competenties, dient u na te gaan of de hogeschool een wettelijke licensie heeft om onderwijskwalificaties aan te bieden, eventueel geapostilleerd door het Consulaat van het betreffende land.
Iedere vorm van ''meer''-erkenning van uw beroepstitel is enkel een pluspunt op de weegschaal van de erkenning van uw deskundigheid en uw competenties.
Over de auteur :
Kristiaan De Ley studeerde af als Doctor in de Epistemologie aan de Universiteit van Sofia. Epistemologie is de tak van filosofie welke de vraag stelt hoe wij tot zekere of ware kennis kunnen komen. Hiermee hangt de vraag samen naar de aard van menselijke kennis. Het interpreteren en evalueren van cognitieve leerprocessen zoals verworven beroepsbekwaamheden en levenservaring maakt hier een fundamenteel onderdeel van uit. Kristiaan De Ley is dan ook sedert 2000 werkzaam als free-lance assessor en bestuurscommissaris voor ettelijke internationale on-line hogescholen die zich specialiseren in de toegepaste criteria van het Ervaringsdiploma.
