Is een verslaafde straffen de oplossing? of iets aan het probleem doen?

 Een paar maanden geleden stuurde een moeder mij het volgende bericht: “Joanna, je zult wel heel erg schrikken, maar Mario (om privacy redenen wordt zijn echte naam niet genoemd) heeft in de gevangenis een einde aan zijn leven gemaakt. “rn

Een mooie, charmante, grappige jongen van 19 had een einde aan zijn leven gemaakt in een gevangeniscel. De eerste jaren van zijn leven had hij doorgebracht in een gevangenis in een Zuid Amerikaans land bij zijn verslaafde moeder. In Nederland samen met zijn broer geadopteerd door een zeer liefhebbende vrouw die zich enorm inzette voor haar geadopteerde kinderen. Maar.. Net zoals zoveel andere jongeren ging ook Mario cannabis roken. Hij maakte zich vervolgens schuldig aan strafbare feiten en had op een gegeven moment een strafblad.

rn

Dit jaar werd hij weer opgepakt. Natuurlijk wilde hij geen programma doen, maar hij besefte wel dat vastzitten ook niet de oplossing was. Dus ja, hij wilde het wel proberen in Narconon. Net zoals zoveel jonge mensen voor hem had ook hij geholpen kunnen worden. Hij had zich wel verzet, hij was wel tijdens de uren waarin hij bezig hoorde te zijn stiekum een sigaretje gaan roken of achter een computer gaan zitten en gaan chatten met allerlei mensen. Hij had zich wel verstopt als er huishoudelijke klusjes gedaan hadden moeten worden. Net zoals zoveel mensen in Narconon dit soort streken hebben uitgehaald. Maar, net zoals zoveel mensen voor hem, had ook hij het uiteindelijk wel gered. Na 30 jaar ervaring kan ik dit wel inschatten. Hij was iemand die echt wel de moeite waard was.

rn

Nee, zei de Reclasseringswerker,hij mag NIET naar Narconon. Okay dan, zei ik tegen de moeder, bel dan Solutions. Zoals altijd wilden de geweldige mensen bij Solutions ook helpen. Maar dat mocht ook niet van de Reclasseringswerker. Nee, hij had zo’n strafblad, hij moest naar de gevangenis toe. Ja.. maar hij is nog maar 19 zei ik nog. Dat weet ik werd met een zachte fluwelen stem geantwoord. Een stem gespeend van elke emotie. Met het inmiddels bekende resultaat. Een mooie jongen is niet meer. Een mooie jongen die het, met de juiste hulp,  uiteindelijk wel had gemaakt. Een gemiste kans.

rn

Dan is er nu een andere jonge man van 20 die vast zit in een andere gevangenis. Voor deze jonge man staan de reclasseringswerkers gelukkig wel klaar, maar de rechterlijke macht vindt dat deze jonge man GESTRAFT moet worden. Hier hebben we een jonge man die ik vanaf zijn 15e heb gekend. Om privacy redenen zullen we hem Martinus noemen. Een creatieve jonge man die een paar prachtige rap nummers heeft gemaakt. Die intelligent is. Veel empathie heeft. Grappig kan zijn. Maar nooit zodanig is geholpen dat hij voor eens en voor altijd kon afrekenen met zijn drang naar cannabis. Hij is wel een tijd clean geweest. Dan pleegde hij geen delicten. Dan kon ik hem zelfs mijn pin pas mee geven zonder dat er ooit iets verkeerd ging. Je kon hem van alles vragen en alles werd keurig gedaan. Het in hem gestelde vertrouwen werd nooit beschaamd. Dit is de kant van Martinus die ik ken.

rn

Maar.. de rechterlijke macht ziet alleen maar een monster. Ze vergeten alleen dat als je iemand behandelt als een monster je dan ook een monster zult krijgen. Martinus heeft epilepsie. Hij kreeg ’s nachts een aanval en kon de volgende ochtend dus niet op tijd uit zijn bed komen in de gevangenis om naar de tandarts te gaan. Hij kwam een beetje te laat en werd weer terug naar zijn cel gestuurd. Hij wordt pas over drie maanden weer geholpen. Hij heeft nu problemen met eten, maar dat is niet belangrijk. Hij zit in de gevangenis dus hij stelt niets voor.

rn

Als hij hulp nodig heeft en op de bel drukt duurt het een half uur voordat iemand komt. Iemand die epilepsie heeft, heeft af en toe wel hulp nodig. Maar hij wordt niet als een mens gezien, dus hij verdient geen hulp. Ron Hubbard beschrijft in een artikel “the Criminal College” heel duidelijk wat er gebeurt met jongeren die veroordeeld worden tot een gevangenisstraf. Zij worden opgesloten, weg van de maatschappij. Zij krijgen heel duidelijk het gevoel dat de maatschappij hen niet wil. Zij komen tussen mensen die WEL iets met hen te maken willen hebben van wie zij nieuwe criminele trucs leren. Is dat wat wij willen?

rn

Of willen wij liever resultaten zoals de jonge man over wie Ron Hubbaard schrijft in hetzelfde artikel die jaren geleden van een rechter de keuze kreeg tussen twee jaar gevangenisstraf of vier jaar in de Marine. De man koos voor de marine, had een onbesproken staat van dienst en kreeg ook nog promotie.

rn

Zoiets is ook mogelijk trouwens in ons eigen land. Hieronder een verslag van gesprekken die ik via facebook had met een voormalige cliënt. Hij had het geluk dat de reclasseringswerker, de Officier van Justitie en de rechter het allemaal over één ding eens waren. Die persoon steeds weer opsluiten had duidelijk GEEN effect gehad. Misschien was het tijd voor iets anders. Dus hij werd geschorst op voorwaarde dat hij naar Narconon ging. Zo kan het dus ook.

rn

Hieronder delen van gesprekken die ik via facebook heb gehad met iemand die wij om privacy redenen Eric zullen noemen. Voordat hij hier kwam was hij dakloos, had een strafblad en een groot drugsprobleem. Dankzij de inspanningen van verschillende mensen werd hij in 2011 uit voorlopige hechtenis geschorst en mocht hij naar Narconon. In het begin ging het allesbehalve vlekkeloos. Wij wilden hem een paar keer zelfs weg sturen maar hij vroeg iedere keer om nog een kans. Omdat hij zo aan drong hebben wij hem die kansen gegeven. Niet voor niets blijkt nu. Hieronder berichten die hij mij stuurde vorig jaar en dit jaar.  Eerst de berichten uit augustus 2012.

rn

Dankzij jullie geduld en inzet ben ik nog steeds nuchter, dat wil zeggen geen hard drugs. Af en toe een sapje, dat wel. Ben net terug uit Bahrein. Heb werk (vast). Ik ben nu bezig zoveel mogelijk spullen en apparatuur te kopen voor mijn “hobby”muziek/discjocky (dj) dingen.

rn

Daarna hebben wij wat over en weer ge-chat en hier een paar van de dingen die hij vertelde:

rn

En ja dus, nu ook, ik geef alles op voor de muziek. Ik heb me voorgenomen om voor het einde van het jaar alles voor elkaar te hebben qua dj/productie apparatuur. Ik ga nooit uit, maar ik heb wel professionele apparatuur.

rn

Ik heb nooit problemen met drugs hier of zo. Men kent mij niet als drugsgebruiker en spreekt mij daarom niet aan. Veranderen van woonplaats is het beste wat ik ooit gedaan heb. Heb ik voorheen ook weleens gedaan maar toen had ik mijn verleden niet achter mij gelaten. En als je je  eigen problemen niet oplost verhuizen je problemen met je mee. Daar heb ik hier dus geen last van.

rn

Het gekke is: als m’n apparatuur niet werkt of als ik weinig geld heb dan denk ik weleens vaker aan drugs gebruiken of wat ik dan in het verleden deed: easy geld maken/dealen/gebruiken. Dat zijn kleine moment opnames hahaha. Maar als ik geld heb? Dan zit ik allerlei manieren te  bedenken om toch die apparatuur of zo te kopen.

rn

Ik heb hier in Amsterdam al gedraaid als dj en dat ging zo verschrikkelijk goed dat ik zo vaak als ik wil mag komen draaien. En ik heb zulke toffe reacties gehad van de mensen waarvan ik 15 tot 20 jaar terug platen kocht en naar feestjes ging waar hunnie draaiden.

rn

Dus het gaat me heel goed schat en dat allemaal doordat ik in Narconon heb gezeten en daar iemand heb ontmoet. Want die heeft me in contact gebracht en m’n interesse in muziek/dj aangewakkerd en hiervoor ben ik eeuwig dankbaar. Xx groetjes. Haha, zoals je ziet heb ik nog steeds slaap problemen, mwoaaah, als dat alles is?

rn

Nu iets meer dan een jaar later, toen ik om half zeven vanochtend (16 september 2013) facebook aan zette zag ik het volgende, ook van Eric.

rn

Hoi schat, ik had beloofd een stukkie te schrijven voor je maar ik heb ’t zo druk de laatste tijd met m’n muziek dingen. ’t Gaat me zo verschrikkelijk goed. M’n (muziek) mixen worden in Canada op de radio gedraaid. Ik ben nu ook verbonden aan ’n platenlabel uit Brazilië voor wie ik mixes moet maken.

rn

Als dank hiervoor ben ik nu door dat label op hun boekingslijst gezet. Dat houdt in dat ik dus als betaalde dj bij hun shows gevraagd kan gaan worden in Brazilië of heel Zuid Amerika.

rn

Tsja.. dus wat betekende het voor mij dat ik van de rechter naar Narconon mocht? De ommekeer naar ’n stabiel en positief leven. Is het enige wat ik kan zeggen. Ik blijf wel een nuchtere boer hoor, eerst zien en dan geloven. Maar echt te gek allemaal! Ik wist wel dat ik op de goede weg zat en zo maar had echt niet verwacht dat het zo snel zou gaan.

rn

Mag ik dit verhaal onder een andere naam (voor privacy) verspreiden?

rn

Natuurlijk mag jij dat schat. Ik moet eigenlijk daarbij zeggen dat ik dit allemaal gevisualiseerd heb en wat eerst voor de lol was nu als vaste strategie gebruik. I’m living my dream maar mijn droom is te realiseren. Het werkt omdat ik erin geloof. In mijzelf en omdat de doelen die ik stel voor mezelf heel reëel en haalbaar zijn. En tsja.. vanaf hier en nu sta ik met beide benen op de grond, kijk ik vooruit zeg maar door tien ramen heen en bereken ik en calculeer ik alles. Ik zie de probleem situaties van ver aankomen en ontwijk ze of doe er wat aan. Ik had een plan om binnen een jaar tijd al mijn dj apparatuur te kopen en om dan zeg maar binnen twee jaar een beetje bekend te worden in de underground dance scene. Dat wil zeggen de muziek die ik draai is niet erg groot in Nederland maar wel in landen buiten Nederland. Ik heb er echt niet op gerekend dat het zelfs binnen dit jaar nog zou gebeuren.

rn

En dat is allemaal gestart doordat ik van de rechter naar Narconon mocht  en dat ik ondanks mijn misstappen bij jullie van jou toch nog mocht blijven (heel blij en eeuwig dankbaar).

rn

Wist ’n hele tijd niet wat te schrijven tot gisteravond. Deze week wordt m’n mix gedraaid om 21.00 uur ’s avonds in Canada. Drie dagen later nadat ik dat had gepost kreeg ik de aanbieding te mixen voor een label. En gister zegt de eigenaar dat hij mij op hun officiële boekingslijst gaat zetten. Maar wie weet word ik nooit gevraagd.

rn

Maar wie weet word je steeds gevraagd

rn

En daar haal ik power uit. Dat kan ook. Maar ik ben heel nederig en bescheiden. Denk ook dat het komt omdat er voor mij geen financieel belang bij zit. Ik hoef ook geen roem alleen erkenning. Nou die heb ik nu wel ja. Dus alles wat erbij komt is leuk en dat allemaal door liefde voor muziek.

rn

Ik was vroeger altijd zelf iemand die in ’t publiek stond te springen. M’n doel is nu om ’n paar duizend mensen te laten springen.

rn

En ja, ik heb er een jaar en 4.000 euro aan gespendeerd. Je kunt dingen alleen maar bereiken als je er 100% voor gaat. En ’t was best moeilijk maar ik ben met de muziek fanatieker als dat ik met de drugs en gebruiken was. Dus dat komt vanzelf goed maar pffff… dit had ik niet verwacht.

rn

Ik moet ook gas geven, moet om 07.30 wel op ’t werk zijn. doeeieeeeeeeeeee