Narconon drugs voorlichting

Bijna eenderde van de Nederlandse jongeren blowt wel eens, zo blijkt uit onderzoek van het Trimbos-instituut. De meesten zien daar geen gevaar in. De 21-jarige ex-drugsverslaafde Sjoukje denkt daar anders over, omdat bij haar de overstap naar harddrugs snel gemaakt was. 0m andere jongeren te waarschuwen, staat ze nu een paar keer per week voor de klas om met haar verhaal de risico's van drugs haarfijn uit de doeken te doen.rn rnBEEK EN DONK - "Ik was steeds op zoek naar die kick van mijn allereerste joint. Ik ging steeds verder en raakte verslaafd aan cocaïne en heroïne", vertelt Sjoukje aan een klas vmbo-leerlingen van het Commanderij College, haar oude middelbare school in het Brabantse dorpje Beek en Donk. Nu ze sinds een jaar clean is, wil ze anderen voor verslaving behoeden. Blowende jongeren op straat aanspreken bleek alleen maar boze reacties uit te lokken, dus doet de 21-jarige Brabantse nu haar verhaal voor vmbo-klassen in de regio om uit te leggen hoe je als welopgevoede puber zomaar in de wereld van drugs en criminaliteit kunt belanden.rn rnExperimenterenrn rnDeze derde vmbo-klas luistert wel naar haar verhaal. "Ik zou wel eens willen weten of het kwaad kan om en toe een joint te roken", zegt een meisje voordat Sjoukje van wal steekt. "Tja", antwoordt ze, "het begint altijd met een jointje en ze zeggen altijd dat ze het onder controle hebben. Maar de werkelijke gevaren van drugs kennen ze niet. Omdat jongeren nieuwsgierig zijn, gaan ze experimenteren. Ik heb die voorlichting vroeger ook gemist en wist daarom niets van de gevolgen."rn rnDe lerares welzijn aan het Commanderij College, denkt net als Sjoukje dat voorlichting uit de praktijk kan helpen jongeren van de drugs te houden. Zij heeft Sjoukje uitgenodigd op school lezingen te komen geven. "We worden op school steeds meer geconfronteerd met softdrugsgebruik. En we kregen berichten van de politie dat buiten de school wordt gedeald", zegt de lerares. rn rnMaar is voorlichting nou echt nodig als er alleen nog maar wiet wordt gerookt? "Ja, dat is nodig. We willen preventief werken, om erger te voorkomen."rn rnDe lerares, van wie Sjoukje vroeger les had, zegt nooit te hebben vermoed dat haar leerlinge in die tijd drugs gebruikte. "Ze was een verlegen en rustig meisje." Volgens Sjoukje was juist die verlegenheid een oorzaak van haar drugsverslaving. "Ik had geen vrienden. Tot ik mensen ontmoette die dat wél voor me voor me wilden zijn. Zoveel liefde en vriendschap had ik nog nooit gevoeld. Dus als ze een jointje rookten, deed ik mee. Dat voelde goed, want als ik niet meedeed, hoorde ik er niet meer bij. Op dat moment begon ik met blowen en af en toe coke gebruiken", vertelt ze.rn rnUitgemergeldrn rnHaar toenmalige vriendje, een knappe Portugees, was verslaafd was aan cocaïne. Voor ze het wist, was ze dat zelf ook. Eerst alleen aan wiet en coke, vervolgens ook aan heroïne. "Ik viel twintig kilo af, zat alleen nog maar thuis met de verwarming aan en de deur op slot, sliep ’s nachts niet meer en kon alleen maar denken aan hoe ik zo snel mogelijk kon 'scoren'. Het is zo'n vies gevoel. Ik verwaarloosde mezelf helemaal", vertelt ze terwijl ze een foto van een uitgemergelde schim door de klas laat gaan. De vergelijking met de Sjoukje van nu weten de leerlingen amper te trekken. Een meisje vraagt hoe ze de rampzalige situatie waarin ze zat zo normaal kon vinden. "Ik vond het niet normaal, maar nam het op de koop toe. Ik wilde alles proberen", antwoordt Sjoukje. "Over de consequenties dacht ik niet na. Ik was blij dat ik even vrij kon zijn van alle zorgen, wanneer ik gebruikte." Daar had ze veel voor over: "Bij iedere hijs cocaïne die ik nam, ging ik over m'n nek. Tja, en toch ging ik ermee door."rn rnVervolgens begon haar vriend haar geestelijk en lichamelijk te mishandelen. "Ik pikte alles. Hij sleepte me bijvoorbeeld aan m'n haren naar het doucheputje dat ik naar zijn bevindingen niet goed had schoongemaakt. Hij sloeg me tegen m'n schenen en ik deed niets." Het ging van kwaad tot erger. Het geld raakte op, ze sloeg aan het stelen bij de bouwmarkt waar ze werkte en er werd beslag gelegd op haar spullen. "Toen dacht ik: 'Ho, stop. Dit kan niet meer'."rn rnErvarigsdeskundigern rnDrie leerlingen in de klas steken voorzichtig hun vinger op bij de vraag of iemand wel eens blowt. Maar zover als Sjoukje zullen zij het nooit laten komen, zeggen ze. De lerares heeft daar niet alle vertrouwen in en is bang dat het met een enkeling wel eens hetzelfde zou kunnen lopen als met haar oud-leerlinge. "Ik denk dat het voor sommigen belangrijk is om van een ervaringsdeskundige te horen hoe het kan lopen. Maar of ze nu ook echt stoppen met blowen, is natuurlijk moeilijk in te schatten."rn rnSjoukje heeft goede hoop. "Sommigen zijn oprecht geïnteresseerd in mijn verhaal, anderen denken het allemaal zelf wel te weten. Toch weet ik dat ze het allemaal wel heus wel opslaan. En dat ze zich later herinneren waar die Sjoukje ze een tijd geleden voor heeft gewaarschuwd."