verhalen van mensen die succesvol van de drugs zijn afgekickt

Geachte lezer,rn rnIk zal mijzelf eerst even introduceren.rn rnIk ben Jaap, ik ben een ex GHB, speed verslaafde en heb meerdere malen geprobeerd om af te kicken van deze drugs. Ik heb deze drugs ongeveer vier jaar lang gebruikt en was een behoorlijk zwaar geval. Toen ik doorkreeg dat dit niet was wat ik graag wilde ben ik hulp gaan zoeken. Zo kwam ik bij het CAD terecht en daar kreeg ik gesprekken en werd er gekeken waarom ik drugs gebruikte. Al snel werd er een diagnose gesteld en er werd een stempel ADHD op mijn hoofd gedrukt. Ik kreeg door een psychiater Ritalin voorgeschreven. Helaas hielp deze medicatie mij niet van de drugs af, sterker nog ik kreeg een sterk  onbehagelijk gevoel door dit medicijn en ging juist meer gebruiken. Dieper in de put gezakt kwam ik uiteindelijk bij een afkickcentrum in Zwolle terecht. Daar bleef ik Ritalin slikken en kickte ik af met medicatie. Mijn afkick verschijnselen werden dus onderdrukt door valium en slaapmedicatie. Ik kreeg na een paar weken ook antidepressiva omdat ik depressief was. Toen ik na zes weken uiteindelijk klaar was volgens de begeleiding daar, mocht ik naar huis. rn rnEenmaal thuis aangekomen ging het toen drie weken goed. Toen begon ik ’s weekends weer te gebruiken. Dat ging natuurlijk maar heel even goed en het duurde dan ook niet lang voordat ik weer terug bij af was. Helaas, dit keer alleen ook nog afhankelijk van medicatie. Ik heb daarna nog enkele malen geprobeerd af te kicken maar kwam hierdoor in een psychose terecht. Dat kwam puur alleen omdat ik er medicijnen bij gebruikte. Ik heb dat daarvoor nooit gehad.rn rnMijn laatste psychose was zo heftig dat ik opgenomen werd in een crisiscentrum waar ze me nog meer medicatie gaven. In de eerste nacht dat ik daar overnachte ben ik naar horen zeggen naar beneden gekomen en heb ik daar een dienstdoende zuster aangevallen met een brandblusser. Ik weet hier zelf niets meer van. Ik werd de dag daarna wakker in een isoleercel en daar hebben ze me een paar dagen gehouden en me volgedrukt met medicijnen. Ik heb er denk ik het grootste gedeelte van de tijd geslapen.rnToen de behandeling daar uiteindelijk na een kleine 8 weken klaar was kon ik weer naar huis gaan. Dit leek echter mijn moeder geen goed plan en godzijdank had zij contact gezocht met Narconon een ander afkickcentrum dat niet met medicijnen werkt. Narconon is mijn redding geweest. Ik heb hier geleerd dat er ook alternatieve homeopathische middelen zijn die mijn “klachten” weg kunnen nemen, maar na een tijdje begon ik mezelf weer te worden en gebruik ik eigenlijk bijna niet meer van die producten. Ik ben blij met mijn eigen ik en kan met recht zeggen dat ik me veel beter voel zonder die troep. Ik ben mezelf weer en daar heb ik niets meer voor nodig.rn rn rn rnIn dit exemplaar van “CLEAN” willen wij vooral aandacht besteden aan afkicken met medicatie en het afkicken van medicatie .rnOok door de bijwerkingen die de medicatie met zich meebrengt, kan je een drang naar drugs krijgen en ben je eerder geneigd om weer terug te vallen. Je bent simpelweg verdoofd en niet in staat om goed na te denken.rn rn Je voelt en bent niet jezelf als je medicatie gebruikt. Je wordt enorm beperkt door de medicatie en brengt veel bijwerkingen met zich mee, zoals:rn rnGevoel van slaperigheid en dufheid overdagrnGevoelsafvlakking en onverschilligheidrnVerminderende waakzaamheid, oplettendheid en reactievermogenrnVerwardheidrnVermoeidheidrnHoofdpijn rnDuizeligheidrnSpierzwakternCoördinatiestoornissenrnDubbelzien rnGeheugenverliesrnDepressiesrnRusteloosheidrnAgressiernWoede uitbarstingenrnSnel geïrriteerd rnZinsbegoochelingenrnNachtmerriesrnWaanvoorstellingen, waandenkbeeldenrnOnaangepast gedrag en andere gedragsstoornissenrnAfhankelijkheid van het medicijnrnSuicidale neigingenrn rnDoordat doctoren, artsen en psychiaters vaak niet weten wat ze met deze bijverschijnselen moeten, schrijven ze vaak weer andere medicijnen uit om de bijwerkingen tegen te gaan. Deze medicijnen hebben uiteraard ook weer bijwerkingen en zo stapelt het zich op. Terwijl de oorzaak waarom je de medicatie gebruikt niet meer ter sprake komt en dus niet wordt opgelost.rn rnOmdat wij de voorkeur geven aan strijdbare en alerte mensen geven wij u hieronder deze informatie.rn rn rn rn rn rn rn rn rnSlaap- en kalmeringsmiddelenrn rnWat zijn het?rn rnSlaap- en kalmeringsmiddelen worden door artsen voorgeschreven en op verschillende manieren toegepast. Sommige worden vaker gebruikt bij slaapproblemen, afkicken andere eerder bij angst en onrust. Toch werken ze allemaal op ongeveer dezelfde manier. De middelen die tegenwoordig het meest worden gebruikt, hebben als verzamelnaam “benzodiazepines“. rnBenzodiazepines worden door de fabrikanten onder eigen merknamen op de markt gebracht. Bekende merknamen zijn Noctamid, Valium, Mogadon, Dalmadorm, Normison, Rohypnol, Seresta en Temesta. Ook de stofnamen, zoals Diazepam of Oxazepam, worden veel gebruikt. Er zijn ook nog andere slaap- en kalmeringsmiddelen op de markt, maar die blijven hier buiten beschouwing. rn rn rnHoe werken ze?rn rnAlle benzodiazepines werken remmend op de hersenactiviteit. Sommige kalmeren, andere verwekken slaap. Wanneer de problemen zich met name voordoen bij het inslapen, dan wordt vaak een snelwerkend slaapmiddel voorgeschreven. Gaat het om zorgen of stress die iemand de hele dag bezighouden, dan kan een langer werkend kalmeringsmiddel worden voorgeschreven. rnEr zijn ook langwerkende slaapmiddelen. Die worden wel voorgeschreven bij mensen die zowel moeite met inslapen als met doorslapen hebben.rn rn rn rn rnWaar komen ze vandaan?rn rnSlaapproblemen zijn zo oud als de mensheid. Tot het begin van deze eeuw werden daartegen middelen als alcohol, opium en kruiden gebruikt. rnAan het begin van deze eeuw werd een nieuw, in het laboratorium gemaakt middel geïntroduceerd: een barbituraat met de naam barbital. In de loop van de tijd bleken barbital en andere barbituraten zeer verslavend en gevaarlijk te zijn. Ze brachten het risico van een (soms dodelijke) overdosis met zich mee. En als met gebruik werd gestopt, konden zich heftige ontwenningsverschijnselen voordoen. rnIn 1956 werd de werking van benzodiazepines ontdekt. Die bleken minder gevaarlijk. Vergeleken met barbituraten vormen ze dus een vooruitgang, maar dat betekent niet, dat ze geen problemen opleveren. Want het ideale, probleemloze slaap- en kalmeringsmiddel bestaat niet op de natuurlijke varianten na, zoals melatonine en tryptofaan.rn rn rn rn rn rn rnKun je er verslaafd aan raken?rn rnJe kunt onderscheid maken tussen lichamelijke afhankelijkheid en geestelijke afhankelijkheid. rnWe spreken van lichamelijke afhankelijkheid, als het lichaam protesteert wanneer met gebruik van een middel wordt gestopt (ontwenningsverschijnselen). Het gebruik van benzodiazepines leidt tot lichamelijke afhankelijkheid. Wanneer iemand stopt na langdurig gebruik kunnen zelfs 'toevallen' optreden. rnEen ander lichamelijk verschijnsel dat bij het gebruik van benzodiazepines optreedt is tolerantie: het lichaam went er snel aan. Na verloop van tijd is er een hogere dosis nodig voor hetzelfde effect. rnGeestelijke afhankelijkheid houdt in dat de gebruiker steeds sterker naar het middel verlangt en zich eigenlijk niet meer prettig kan voelen zonder. Ook dit risico is groot bij het gebruik van benzodiazepines. Als na een lange tijd slikken wordt gestopt, voelt de gebruiker zich ellendig. Want de problemen die met de benzodiazepines waren weggedrukt, komen weer in alle hevigheid terug.rnDoordat zowel de lichamelijke als de geestelijke ontwenningsverschijnselen hevig kunnen zijn, is de neiging om opnieuw te beginnen groot.rn rn rn rnWat zijn de risico's?rn rnHet grootste risico is dat van de afhankelijkheid. Andere drugs en alcohol laten de gebruiker vaak nog ruimte om te ontdekken dat hij met het onderdrukken van problemen bezig is. Bij slaap- en kalmeringsmiddelen is dat onderdrukken juist de bedoeling. En dat maakt het risico van geestelijke afhankelijkheid groot. rnHoe hoger de dosis, hoe langer het lichaam nodig heeft om de werkzame stof af te breken en hoe langer het middel werkt. Bij bepaalde middelen kan dat afbreken wel 60 uur of langer duren. Wie een dergelijk middel elke dag inneemt, krijgt dus alweer een nieuwe dosis terwijl de vorige nog niet afgebroken is. Door de ophoping kunnen vervelende bijverschijnselen ontstaan, zoals hoofdpijn, vermoeidheid, een katterig of leeg gevoel, duizeligheid en somberheid. rnDe combinatie van benzodiazepines met alcohol is gevaarlijk. Beide zijn verdovende middelen, die elkaars werking kunnen versterken. Dat kan fataal zijn in het verkeer. Dit gevaar schuilt in een klein hoekje. Een borreltje aan het eind van de dag lijkt geen kwaad te kunnen. Maar als de benzodiazepine van de vorige dag nog aan het werk is, kan het hard aankomen. rnBenzodiazepines zijn gevaarlijk in het verkeer. Bij een deel wordt dat ook aangegeven op de verpakking. rnBenzodiazepines gaan niet samen met zwangerschap en borstvoeding. Bij borstvoeding komt een belangrijk deel van de werkzame stof in de moedermelk terecht. rn rn rn rnIs het moeilijk om te stoppen?rn rnWie na langdurig gebruik van benzodiazepines wil stoppen, moet rekenen op een moeilijke periode. rnDe oude klachten kunnen in verhevigde mate terugkomen. En daar kunnen nieuwe klachten bij komen, zoals hoofdpijn, zweten, spraak- en kijkstoornissen, duizeligheid, trillerigheid, misselijkheid en benauwdheid. Er zijn ook mensen die er zeer prikkelbaar, agressief of depressief door worden.rnMet enig geluk duurt deze periode een paar weken. Maar sommige mensen blijven veel langer klachten houden.rn rn rn rn rnMijn moeder en haar verhaalrn rnToen Jaap hulp zocht werd niet onderkend dat hij verslaafd was aan GHB. Het CAD had zoiets van: het zal wel meevallen. Probeer twee weken niets te gebruiken en kom dan terug. Dit lukte natuurlijk niet want hij was verslaafd. Toen kreeg hij een medicijn die het gemakkelijker zou maken om te stoppen. Dat werkte ook niet. Toen werden ook nog eens slaappillen voorgeschreven, omdat je gewoon niet slaapt als je stopt met GHB. Dat werkte ook niet. Hij wilde heel graag opgenomen worden want thuis kon hij er gewoon niet vanaf komen. Er werd voor hem een afspraak gemaakt bij een psychiater voor gesprekken. Een die was gespecialiseerd in mensen met verslavingsproblemen. Na het eerste gesprek moest Daan beloven dat hij twee weken niet zou gebruiken en dan zou hij bij de volgende afspraak, dus twee rn  weken later, ingesteld worden op Ritalin. Voor de onrust in zijn hoofd. Hij moest ook dan een van zijn ouders meenemen voor dat gesprek. Ik ben toen mee geweest. Daan vertelde op die afspraak dat hij toch weer gebruikt had waarop die beste man zei: Dan kan ik niets meer voor je doen. Ik zie binnenkort je overlijdensadvertentie wel. Die man heeft wel een afspraak gemaakt bij de afdeling Dubbel diagnose Verslaving en psychiatrische stoornis. Hij was daarvoor echter te goed. Er werd een afspraak gemaakt voor een afkickcentrum. Op een gegeven moment werd hij daar opgenomen. Na drie dagen kreeg ik een sms van hem dat hij zich super voelde. In een afkickcentrum voel je je natuurlijk na drie dagen niet super. Dat kwam dus door de medicijnen die hij daar kreeg. Zo super ging het echter niet, want toen wij bij hem op bezoek gingen trilden zijn handen zo erg dat hij nog geen kop koffie kon inschenken maar zijn geest was waarschijnlijk verdoofd door de medicijnen. rn rn rn rnOp een gegeven moment ging hij daar weg en hij begon weer te gebruiken en het ging alleen maar veel slechter met hem. Hij wilde weer heel graag naar dat afkickcentrum toe. Natuurlijk omdat hij daar medicijnen kreeg. Maar hij kwam in een psychose dus hij moest weer naar dat afkickcentrum. Het eerste wat daar gezegd werd was: ‘kom mee naar boven dan geven we je “iets”. Dat “iets” was natuurlijk medicatie.rn rn rn rnZonder dossier is hij naar de afdeling Dubbele diagnose gegaan in een ander centrum. Hij is daar agressief geworden en is toen plat gespoten. Wij mochten niet naar hem toe. Op een gegeven moment kregen wij een telefoontje dat het heel erg slecht met hem ging. Hij was bijna dood. Hij had nagenoeg geen bloeddruk meer. Omdat hij geen dossier had meegekregen heb ik de arts ingelicht over wat voor drugs en medicijnen hij had gekregen. Toen zijn ze onmiddellijk met de medicatie gestopt. Toen hij geen medicijnen meer kreeg ging het beter met hem. Het leek toen alsof er niets meer aan de hand was met hem. rnOmdat ik mijn mond had open getrokken konden ze daar niets meer voor hem doen. Hij kon wel ergens anders terecht waar hij op medicijnen ingesteld zou worden en na een jaar misschien weer terug zou kunnen in de maatschappij. Toen kreeg hij een sms van een kennis van hem die bij Narconon was opgenomen. Toen zei Jaap: laten we toch even langs gaan. rnToen hij in Narconon was geweest zei hij: daar wil ik naartoe. rn rnNu zijn wij een jaar verder. Zonder medicatie, zonder GHB. Hij heeft het er nog wel moeilijk mee, maar hij is wel weer de Jaap die hij was voordat hij drugs begon te gebruiken. rn rnMaryrn rn rn rn rnAntonrn rnIk zelf ben jarenlang verslaafd geweest aan alcohol waar ik op zich geen erg in had. Op een gegeven moment gaf mijn lichaam er de brui aan en ging ik naar de dokter. Even ter toelichting: ik kreeg last van paniekaanvallen, epileptische insulten en depressies. rnEenmaal bij de dokter werd ik gelijk volgepropt met antidepressiva en zou het allemaal wel goed komen. En dat terwijl hij ook wel wist dat mijn lever niet meer goed functioneerde door overmatig alcoholgebruik.    Doordat je vertrouwt op dit soort mensen slik je die tabletten, maar ging het alleen maar bergafwaarts met mij, want ik had er een verslaving bij en wel een waar ik niet om gevraagd had. Eigenlijk werd het nog erger want medicijnen in combinatie met alcohol werkt niet. En dat staat dan wel netjes op de bijsluiter, maar hoe kun je in godsnaam deze rotzooi voorschrijven. Vooral als je via en bloedproef erachter komt dat je patiënt een alcoholist is?rnIk werd ook nog eens veel depressiever. Uit ervaring kan ik nu zeggen dat het gewoon niet verstandig is om mensen die verslaafd zijn medicijnen voor te schrijven, want dan komt het niet meer goed. Ik kreeg Librium, ik kreeg er een ontzettende eetlust van, maar na 7 dagen viel ik even hard terug. rnKortom, na diverse afkickcentra, zoveel medicijnen waardoor ik nog depressiever werd en uiteindelijk een zelfmoordpoging ben ik een jaar geleden godzijdank bij Narconon terecht gekomen, in een huis waar je eindelijk afkickt zonder die medicijnen. Ik ben nu weer thuis en het gaat wel lekker. rn rnAfkicken is nu eenmaal niet leuk, maar als je dat gaat onderdrukken door medicijnen dan is het alleen maar uitstel van executie. rn rn rn rn Harry rn rnIk ben Harry, ik ben een  alcoholist geweest. Ik ben een paar keer wezen afkicken met behulp van medicatie. Ik kreeg als medicatie o.a. Chloordiazepam (Librium). Dit heb ik weken achter elkaar gebruikt met een bepaalde afbouw, wat tot gevolg heeft dat je een week of drie langer ziek bent in plaats van een dag of vier. Door die medicijnen gingen mijn handen weliswaar niet meer trillen, maar ik kreeg wel angstaanvallen en aan mijn eigenlijke probleem werd niet gewerkt en weggedrukt door de medicatie. Dit hield ik dan een maand of iets langer uit, zonder te drinken, maar omdat mijn werkelijke probleem niet opgelost werd, viel ik altijd weer terug in de drank.rnTot slot was ik de reguliere zorg zo zat dat ik dit ook niet meer zag zitten. rnIk ben toen via een vriend in contact gekomen met Narconon en zag al vrij snel dat dit wel de juiste weg voor mij was. rnIk ben nu al 14 maanden clean van de alcohol en weet eigenlijk wel zeker dat ik het nu wel ga redden. Ik heb mijzelf weer gevonden en mijn problemen opgelost.rn rnAls je afkickt zonder medicatie en met behulp van de vitamines die je hier in Narconon krijgt,  ben je na 5 dagen weer helemaal op de been. Anders duurt het een maand. En het is beslist niet zwaarder dan met medicijnen. Ik kon met vitamines de eerste twee dagen moeilijk eten en drinken, maar als je het met hele kleine beetjes inneemt gaat het heel snel. Met medicatie ben je een robot. Zo voelt het ook. rn rnZonder medicatie heb je je  leven zo weer op een rijtje, zodat je weer beslissingen kunt nemen die belangrijk zijn voor je verdere leven. Met medicatie heb je dat niet, ben je verdoofd.rn rn rn rn rn rn rn rn rnAnna, vriendin van Abdullarn rnAnna, vriendin van Abdulla. “die Refusal en die Revia hebben niets geholpen. Hij kreeg Efexxor en iets anders omdat hij een depressie zou hebben. Die hele periode heeft hij crack gebruikt. Nu hij van die middelen af is komt hij ZELF weer naar boven. Toen hij die psychofarmaca gebruikte was hij altijd zo ontzettend moe. Hij kon niet eens douchen. Het enige wat hij kon doen was eten en slapen en als hij trek kreeg in crack dan had hij ineens wel enorme energie. rn rnHij is nu van die psychofarmaca af en hij is een stuk opgeknapt. Hij heeft weliswaar een melancholieke inslag, maar hij heeft geen last meer van echte depressies. Door die pillen is hij helemaal naar beneden gedouwd. Hij werd een soort zombie. “rn rn rn rn rn rn rn rn Bert rn rnMijn naam is Bert en ik ben 15 jaar oud. Op mijn 8ste werd ontdekt dat ik ADHD bleek te hebben. Toen ben ik een paar keer bij iemand geweest voor oefeningen omdat het beter voor me zou zijn. Maar toen ging ik verhuizen naar een andere stad dus mijn dossier moest worden opgestuurd. Maar dat werd helemaal niet gedaan. Mijn vader belde er achteraan om uit te zoeken waar het bleef. Mijn dossier bleek kwijt geraakt te zijn. Alles moest gewoon weer opnieuw gedaan worden in Apeldoorn en daar had ik toen helemaal geen zin meer in en ik was daar toen erg boos over.  Maar het was toch beter als ik daar naar toe ging, zeiden mijn ouders. Toen werd ik geholpen door een psychiater waar ik een paar behandelingen kreeg. En hij schreef mij toen medicatie voor (Ritaline).Ik dacht bij mezelf oké, weet je wel. En ze zeiden wel dat het zo’n perfect medicijn was maar dat was gewoon helemaal niet zo.Ik ben gewoon bedrogen door die mensen. Ik kreeg gewoon bijwerkingen terwijl er geen negatieve bijwerkingen hoorden te komen, dat staat in de krant tenminste. Maar ja, iedereen die ik ken die heeft negatieve bijwerkingen van Ritaline. Ik had gewoon geen eetlust meer, at bijna niks meer terwijl ik voordat ik die medicatie kreeg wel gewoon goed at. Ik had helemaal geen nachtrust meer door de Ritaline. Het had gewoon helemaal geen positief effect, dus daar baalde ik ook van, want ik slikte die troep wel gewoon en het ging veel slechter met mij. Ik leek net een skelet. Toen had ik het tegen mijn moeder gezegd dat ik helemaal geen nachtrust meer had en bijna niet meer at. Dus ik ging het aangeven bij de psychiater dat ik niet meer at en bijna niet meer sliep. En nu komt het ergste, ze zeiden :”Ja dat is allemaal normaal”. Dus wat mij verteld werd is gewoon complete onzin. Niets geen bijwerkingen. Die mensen die het verstrekken bedriegen de boel gewoon en dat kan gewoon niet. Ritaline is gewoon een vette dikke drugs. Het is zo verslavend als ik weet niet wat. Ik ben zelf verslaafd geweest aan drugs maar Ritaline is gewoon speed. En ik vind gewoon niet dat je Ritaline zomaar alsof het niks is aan kinderen kan geven.rn rn Mikern rnIk ben Mike en ben 27 jaar. Ik kom uit een goed gezin met een vader, moeder en een broertje. Ze kwamen er al gauw achter dat er iets met mij was, omdat ik veel moeite had op school en dat ik hier eigenlijk ook geen zin in had. Dit kwam mede doordat ik altijd heel druk in mijn hoofd was en dat ik de stof die ik moest leren niet zo snel opnam als andere studenten. Ik zat op een school voor moeilijk lerende kinderen. Daardoor kreeg ik moeite om mee te komen met andere studenten. Ik kwam er dan ook al snel achter dat ik geen zin meer in school had en mijn best hiervoor te doen. Ik ging op een gegeven moment met de verkeerde mensen om die drugs gebruikten. Ik voelde me erg thuis bij deze mensen en ik voelde me zeker bij hun. Doordat ik veel drugs gebruikte werd mijn geheugen erg slecht en als mijn ouders mij dingen vertelden die ik had gedaan, wist ik dit vaak zelf niet meer. Doordat ik dit niet meer wist, ging ik mijn ouders wantrouwen en dacht ik dat dit allemaal opgezet was om mij een loer te draaien. Ik werd dus paranoïde. Doordat ik het vertrouwen in mijn ouders en alles om me heen verloor, ging ik nog meer drugs gebruiken en raakte nu dus echt verslaafd. Ik kreeg steeds vaker psychoses en door mijn drugs gebruik. Toen ik besloten had dat dit niet langer kon op deze manier, ben ik samen met mijn moeder naar de huisarts gegaan. De huisarts is toen vervolgens naar instanties gaan zoeken waar ik behandeld zou kunnen worden, maar dat duurde zeker enkele maanden voordat de dokter eigenlijk iets voor mij kon beteken. De dokter schreef me in die tussentijd medicijnen voor om me rustig te houden. Daardoor had ik er dus weer een verslaving bij en ging enorm in mijn eigen wereldje leven. Zo praatte ik vaak tegen mijzelf en dat deed ik niet voordat ik medicatie gebruikte. Ik praatte mijzelf allerlei dingen aan en daardoor kwam ik enorm in de problemen. rnIk kon op een gegeven moment bij een afkickcentrum terecht en ben daar maar heen gegaan. Hier kreeg ik nog meer medicatie voor mijn psychische problemen en mijn problemen stapelden zich alleen maar meer op. Ik werd er na 3 dagen uit gegooid omdat ik te druk was en mijn taalgebruik was niet gewenst. Vanaf de dag dat ik er uit ben gezet is alle medicatie ineens stopgezet en mocht na vier dagen weer terug komen als ik niet gebruikt had. Aangezien dat voor een verslaafd iemand heel erg moeilijk is na vier dagen lukte mij dit natuurlijk ook niet. Ik ben na vier dagen wel weer terug gegaan en moest gelijk een urine controle doen die ik natuurlijk niet haalde. Ze zijn toen wel begonnen om me op medicatie in te stellen. Na vier dagen, toen ze de uitslag van de urine controle binnen hadden bleek ik dus positief te zijn op cocaïne. Ik werd er weer uitgezet, maar dit maal met een doos Ritalin. Doordat de doseringen nog niet goed afgesteld waren op mij ging het helemaal bergafwaarts met mij. Ik werd door de Ritalin zeer gevaarlijk. Ik werd agressief en wist dan ook vaak niet wat ik deed. Als er iemand voor me stond en het beviel me niet, maakt niet uit wie, sloeg ik er op los. rnDoor medicatie en drugsgebruik verloor ik mijn angsten. Ik was Mike en kon op dat moment niets meer gebeuren. Althans dat dacht ik. Ik kreeg veel te verduren, ik verloor de mensen die mij dierbaar waren door ruzies en het maakte mij op dat moment eigenlijk niet zo veel uit. Ik was op dat moment liever dood dan levend. Doordat ik niet meer helder kon denken door de drugs en medicatie heb ik geprobeerd door middel van een overdosis Valium en Ritalin zelfmoord te plegen. Gelukkig is dit mij niet gelukt. rnToen op een dag mijn moeder de Margriet gelezen had, waar een artikel over de stichting Narconon in stond heeft mijn moeder dit mij laten lezen en vroeg mij of dit niets voor mij was.rnNa aandringen van mijn moeder heb ik toen gebeld al had ik hier geen vertrouwen in op dat moment, want ik was mijn vertrouwen in iedereen en alles kwijt. Ik kon die dag meteen terecht tot mijn grote verbazing. rnIk ben diezelfde dag nog heen gegaan voor een intake en heb afgesproken dat ik het programma wel wilde volgen. Na een paar dagen zonder medicatie en drugs kwam ik weer bij positieven. Het was heel erg moeilijk voor me om weer met emoties en gevoelens te maken te krijgen. Ik realiseerde mij nu pas eigenlijk dat ik die continu door de drugs en medicatie weggeduwd had. Doordat ik dit programma wat ik nu doe volg kan ik weer in de spiegel kijken en zie ik de ware Mike weer die ik altijd was voordat ik drugs en medicatie gebruikte. Ik besef nu dat ik blij moet zijn dat ik deze kans gekregen heb en dat ik trots kan zijn op dat wat ik tot nu heb bereikt. Ik weet nu dat ik nog een hele mooie toekomst voor ogen heb en dat ik heel goed zonder die drugs en medicatie kan.rnIk kan mijzelf weer zijn, en dat is het belangrijkste wat er is. rnIk ben mijn ouders en familie enorm dankbaar dat ze me altijd zijn blijven steunen. Ik besef nu pas wat ik ze allemaal heb aangedaan en dat het toch enorm belangrijk is geweest dat ze er altijd voor me waren. Ook al zag ik dit vroeger niet zo toen ik drugs en medicatie gebruikte.rn rn rn
rn
rn
rn
rn
rnHeeft u vragen en/ of opmerkingen, mail dan naar:rn [email protected] rn rn rnUitgegeven door:rn rn Stichting Narconon ZutphenrnDeventerweg 93 rn7203AD Zutphenrn